گاهی حس می کنم بهترین لحظه های زندگیم همین روزایی هست که برام به سرعت نور می گذره همین یه روزی که با تمام وجودم حسشون کردم.حالا رفتن هر جا رو که نیگا می کنم هوام بارونی میشه ،نمی دونم فردامو با چه امیدی شروع کنم؟
تو رو خدا می بینی مردم گریه می کنن منم گریه می کنم،فقط کافیه یه قطره اشک بریزم از صد متری تابلو میشم حالا با این همه گریه نمی دونم فردا چه جوری برم دانشگاه ؟ فکر کنم همه می گن این هنوز نیومده کتکا رو خورده ،انگار بهونه ی خوبیه ها....
بعد نوشت: در مورد پست قبل با اینکه می دونم بعضیا برای نوشته ها یی که مال خودم نباشه حرفی ندارن اما بهتره بگم جایی خونده بودم که به طور غیر مستقیم گفته بود مال دکتر شریعتی هست دیگه درستیشو نمی دونم.
پاورقی : منظور از "بعضیا " همون یه نفر همیشگیه ،قابل توجه بقیه،البته اگه وجود داشته باشه.
آنقدر پاک باش که هیچ وقت
نیاز به آن نباشد که تورا پاک کنم
واقعاً فقط یک نفر میاد اینجا ؟
nemidonam khodet niga kon